Procesfinancierder Liesker voor strafrechter gedaagd

Peter Port – 31 januari 2017 Het net rond mr (C.G.M.) Chris en zijn dochter Sara Liesker, oprichters van het gelijknamige Liesker Procesfinanciering, sluit zich meer en meer. Niet alleen moet hij binnenkort voor de strafrechter verschijnen, ook zullen Kamervragen worden gesteld naar zijn naar oplichting riekende praktijken. Dat bevestigt Ferdy Roet, grondlegger van Loterijverlies. “Liesker is uit op een ontneming van de vordering ten koste van mijn deelnemers en van mij,” oordeelt Roet. Hij heeft hier inmiddels voldoende bewijs voor.

Het begon allemaal toen advocaat Hendrik Jan Bos een procedure aanspande tegen Loterijverlies vanwege vermeende financiële misstanden. Met behulp van een handjevol geronselde deelnemers van Loterijverlies, waarvan sommigen zich zeer recent hadden aangemeld, stond hij voor de rechter met het verzoek een interim-bestuurder aan te wijzen om onderzoek te doen naar de financiële gang van zaken bij Loterijverlies. De rechter ging akkoord en benoemde mr Erik van den Emster, oud-voorzitter van de Raad voor de rechtspraak, voor deze interim functie waarmee Liesker al vaker zaken deed. En wie benoemde Van den Emster tot zijn advocaat in deze? Juist, Hendrik Jan Bos, een ‘vriendje’ van hem.

Aangezien Ferdy Roet het niet vertrouwde is hij op een gegeven moment in de broncode gaan kijken van een e-mail van deze Van den Emster die zelf ook nog heeft benadrukt dat zijn onafhankelijkheid belangrijk zou zijn. Uit deze broncode is echter gebleken dat Van den Emster kantoor houdt bij Liesker, het bedrijf dat de actie financiert. Toen Ferdy Roet al wist dat Van den Emster kantoor hield bij Liesker is aan Liesker de volgende vraag gesteld:

Wij hebben geconstateerd dat Liesker Procesfinanciering B.V. de procedure van de directie van advocaat Bos financiert. Graag verneem ik vandaag nog uw standpunt in deze aangezien wij de rechtbank daaromtrent gaan berichten.

 

Daar antwoordde Van den Emster als volgt op:

In uw e-mail van 7 augustus 2016 vraagt u mij om mijn standpunt inzake de financiering van de procedure die de deelnemers van Stichting Loterijverlies hebben aangespannen jegens het (momenteel geschorste) bestuur van de Stichting Loterijverlies.

Ik neem hierover geen enkel standpunt in, nu ik noch bij de opzet van de procedure noch bij de verzoekers daartoe enige betrokkenheid dan wel bemoeienis heb of heb gehad.

Dit is dus een keiharde leugen van Van den Emster nadat hij om de verdoezeling van zijn verwevenheid met Liesker niet meer kon en heeft aangegeven te zijn gevraagd door Liesker

Het was deze twee echter helemaal niet te doen om de financiële stromen van Loterijverlies in kaart te brengen. Van meet af aan was het hun bedoeling om samen met procesfinancierder Liesker de miljoenenclaim van Loterijverlies op de Staatsloterij vanwege misleiding in de jaren 2000-2008 over te nemen. Met een no cure, no pay percentage van maar liefst 30%! Chris Liesker, het brein achter deze constructie, dacht op deze manier zonder veel werk in één klap miljoenen verdienen. Maar daar steekt Loterijverlies nu een stokje voor met de dagvaarding en de Kamervragen.

Chris Liesker heeft zelf bevestigd dat hij de procedure tegen Loterijverlies gefinancierd heeft. Weliswaar stelde hij dat ‘overname van de claimzaak nu niet aan de orde is’, maar het woord ‘nu’ suggereert een geraffineerde wijze om dat wél te willen doen. Ook Van den Emster heeft, nadat hij niet anders meer kon gezien alle bewijzen tegen hem, inmiddels toegegeven voor Liesker te werken en door hem betaald te worden. En dat zal best een paar keer modaal zijn. Net als Liesker zullen ook Van den Emster en Bos voor de strafrechter moeten verschijnen.

Dat er bij Liesker meer aan de hand is blijkt al uit het feit dat Liesker Procesfinanciering B.V. nauwelijks voorzieningen in haar jaarrekening opneemt voor lopende zaken. Er staat een bedrag van 55 duizend euro op de balans, terwijl in de jaarrekening aangegeven wordt dat er nog ongeveer 200 duizend euro moet worden besteed aan lopende rechtszaken. Niet verwonderlijk dat dit ruikt naar oplichting. De bedrijfsvoering is immers op drijfzand gebaseerd.