De president van de rechtbank Noord-Holland

De president van de rechtbank Den Haag

De president van het gerechtshof Amsterdam

De president van het gerechtshof Arnhem Leeuwarden

De voorzitter van de Raad voor de Rechtspraak

 

De brief wordt heden tevens verzonden aan alle 195.500 deelnemers, de pers alsmede de Tweede Kamer.

 

 

 

Weledelgestrenge dames en heren,

Met name de rechtbank Den Haag, de rechtbank Noord-Holland locatie Alkmaar en het gerechtshof Amsterdam maken zich schuldig aan evidente (bewuste) juridische misslagen waardoor zij de claim van de deelnemers van Loterijverlies op de Staatsloterij alsmede de Staat torpederen en de Staat, de Staatsloterij en een corrupte partij, waar een rechter bij betrokken is, in de kaart spelen.

 

Als dieptepunt kan daarin genoemd worden de aanstelling en latere ontmaskering van actief rechter en nota bene voormalig voorzitter van de Raad voor de rechtspraak, de heer Van den Emster, die was aangesteld door de rechtbank Noord-Holland bij Stichting Loterijverlies om transacties van Loterijverlies.nl B.V. te onderzoeken. – Ja u leest het goed; aangesteld bij Stichting Loterijverlies.nl om transacties van een andere rechtspersoon Loterijverlies.nl B.V. te onderzoeken. -  Nu de Stichting Loterijverlies.nl geen financiële taak en geen beheer heeft over de gelden van Loterijverlies.nl B.V. alsook geen toezichthoudend orgaan is van Loterijverlies.nl B.V., past dat ingevolge jurisprudentie van de Hoge Raad[1] niet binnen het wettelijk kader en is dus een onmogelijkheid. Bovendien wordt er een ontoelaatbare inbreuk op de eigendomsrechten van Loterijverlies.nl B.V. gemaakt door te stellen dat het geld van Loterijverlies.nl B.V., dat sinds jaar en dag in haar jaarrekeningen verantwoord wordt volgens de statuten van een stichting, zou moeten worden uitgegeven. Nota bene hebben de deelnemers destijds een factuur ontvangen van Loterijverlies.nl B.V. én dus niet van enige stichting en daarnaast is er nooit enige taak afgesproken. Twee goed ingevoerde raadsheren van het gerechtshof Amsterdam merken richting Loterijverlies op ter zake de beschikking van 30 juni 2016[2] alsmede de beschikking van 31 januari 2017:

• ‘dit heeft niks met toepassing van het recht te maken’
• ‘dit is puur een mediabeschikking’

Desondanks stelde de rechtbank Noord-Holland op voordragen van let wel de wederpartij rechter Van den Emster aan als ‘onafhankelijke’ deskundige. Deze aanstelling van Van den Emster is óók in strijd met jurisprudentie van de Hoge Raad[3], omdat het aanstellen van een rechter als een onafhankelijke partij afdoet aan de eerlijke proceskans. Niks lijkt de rechtbank Alkmaar alsook overigens het gerechtshof Amsterdam echter vreemd omdat er willens en wetens geen aandacht wordt geschonken aan de hoedanigheid van Van den Emster. Van den Emster blijkt namelijk na uitgebreid onderzoek te werken op het kantoor dat die zaak financiert met als doel de claim Loterijverlies over te nemen. Van verbazing valt ieders mond open, behalve welbewust die van de rechterlijke macht tot op heden. Uiteindelijk werd na harde confrontaties door Van den Emster c.s. toegegeven dat Van den Emster inderdaad kantoor houdt bij het bedrijf dat de zaak financiert. Dat terwijl dat eerst nog door zowel Liesker als Van den Emster ten stelligste ontkend werd. Dit wordt uiteindelijk in opdracht van deze corrupte partij gepubliceerd in De Telegraaf, die er maar al te graag alles aan doet om de claim van de deelnemers van Loterijverlies te ondergraven ten faveure van één van haar grootste adverteerders: de Staatsloterij. Ook in het dossier van de ‘liegende rechter’ komt de naam van De Telegraaf naar voren.

 

Hieraan voorafgaand ontkende Van den Emster alsook het kantoor waar hij werkt - en de claim dus probeert over te nemen – enige betrokkenheid.  En dat is natuurlijk niet zo vreemd, want het is natuurlijk volstrekt illegaal en in strijd met alle normen van een weldenkend mens dat Van den Emster als onafhankelijk zou worden gezien. Zelfs een blinde kan aan zien komen wat Van den Emster bij voorbaat zal concluderen, met als gevolg dat in een dergelijke zaak diezelfde Van den Emster, in hoedanigheid van tijdelijk directeur, de definitief directeur wordt ofwel mensen aanwijst die dat zouden moeten zijn. Van den Emster had natuurlijk de belofte om het corrupte Liesker in de kaart te spelen. En zo geschiedde: Van den Emster vermeldt de zaken op dusdanig tendentieuze wijze dat het lijkt alsof de entreefee van de deelnemers van Loterijverlies op een ‘schandalige’ wijze zou zijn misbruikt. Dat terwijl voor de deelnemers alles wordt gedaan om de zaak voor hun te winnen én uit een assurance rapport – dus niet een vooringenomen standpunt van een rechter – blijkt dat er geen sprake is van financiële onregelmatigheden. Dat het gerechtshof Amsterdam en de rechtbank Alkmaar niets van de zaak begrijpt, die thuishoort bij de Ondernemingskamer, blijkt wel uit het feit dat zij doen als dat:

 

• er een complete opschoning van de database en het ophalen van een machtiging bij ruim 190.000 deelnemers voor 1050 dollar zou kunnen. En het bestaan van een rekening courantverhouding (die overigens per saldo in het voordeel van Loterijverlies.nl B.V. is) wanbeleid zou zijn. Als namelijk de stelling van de rechtbank Den Haag, waarvan u bijgaand de appeldagvaarding aantreft, gevolgd worden dan zou dat wanbeleid zijn.

Werkelijk aperte onzin en pure doelredenatie, die door een onpartijdige en goed geïnformeerde rechtbank nooit zou zijn gemaakt. Overigens komt de rechtbank niet eens competentie toe jegens Loterijverlies.nl B.V.

Om het beestje maar bij de naam te noemen: er is sprake van evidente incompetentie, doch tevens onbevoegdheid aangezien dergelijke zaken thuishoren bij de Ondernemingskamer (zie daarvoor art. 66 wet op de rechterlijke organisatie), aan de kant van de rechters om een dergelijke zaak op de wijze te beoordelen waarop hij wordt beoordeeld, nog daargelaten het feit dat zij er alles aan doen om Van den Emster de handen boven het hoofd te houden alsmede de corrupte partij Liesker in de kaart te spelen. Volgens verschillende cassatieadvocaten is er dan ook ten onrechte geen aandacht besteed aan (de hoedanigheid) van Van den Emster.

Gezien dit heeft er een strafrechtelijk onderzoek gelopen. Niet anders kan worden geconcludeerd dan dat om politieke redenen bij het Openbaar Ministerie geen vervolging ingesteld is voor ten minste poging tot oplichting, dus is er onder meer een art 12 SV procedure ingesteld bij het gerechtshof Amsterdam alsook zijn er de nodige incidenten genomen in de procedure bij de rechtbank Alkmaar. Het is te bizar voor woorden: het gerechtshof heeft geoordeeld dat zogenaamd geen strafrechtelijk gepleegde feiten begaan zijn, zonder dat ook maar in enige en voldoende mate te motiveren en de rechtbank Alkmaar heeft niks – dus echt helemaal niks – met de betreffende incidenten gedaan, waarbij moet worden opgemerkt dat in de ochtend van 24 maart 2017 nogmaals een incident door Loterijverlies.nl B.V. is opgeworpen.

 

Een bontkraagje die een middenstander in de binnenstad van bijvoorbeeld Alkmaar berooft of tracht te beroven van hooguit enkele honderden euro’s, wordt gestraft met een gevangenisstraf, maar als het gaat om een vooropgezet plan om een miljoenenroof te plegen waarbij een rechter betrokken is, dan gebeurt er helemaal niks. De rechters, betrokken bij de betreffende zaken, zijn dus niet veel beter dan degenen die zij moeten veroordelen alsmede het Openbaar Ministerie dat doelbewust wegkijkt en zich liever lijkt te richten op goedkope vervolgingen dan het werkelijk aanpakken van zware criminaliteit.

 

Ook het gerechtshof Amsterdam heeft in die zin op soortgelijke wijze geacteerd en welbewust Van den Emster de hand boven het hoofd gehouden én zodoende doelbewust manipulatie van een rechtszaak door een partij waarbij een rechter direct bij betrokken is toegestaan. Is dit hoe de Nederlandse rechtstaat werkt? Geen enkel respect voor de rechtmatige belangen van een partij en die ondergeschikt maken aan die van degenen die corrupt acteren? Dat is in ieder geval zeker niet de rechtstaat van mij en de deelnemers die Loterijverlies vertegenwoordigt. Het beschermen van een partij die al 10 jaar bezig is voor door de Staatsloterij bedrogen deelnemers, is niet meer aan de orde sinds het arrest van de Hoge Raad. Kent de rechterlijke macht trouwens een partij die zoveel doet, c.q. gedaan heeft voor door Staatsloterij bedrogen deelnemers tegen een initiële inleg in 2008 van €25,-?

 

Tot aan de hoogste baas van Van den Emster alsmede de presidenten van de gerechtshoven Rotterdam en Arnhem-Leeuwarden is er geklaagd over de gang van zaken. Toen er een strafrechtelijk onderzoek liep van een gespecialiseerde financiële recherche, werd Van den Emster zelfs op de hoogte gesteld door de president van de rechtbank Rotterdam. Volgens procureur Silvis bij de Hoge Raad, is er niks mis met het gedrag van Van den Emster omdat hij dit gedaan zou hebben als privé persoon. Laat het nu zo zijn dat Van den Emster zelf in de hoedanigheid van (voormalig) voorzitter van de Raad van de rechtspraak er over spreekt dat personen vanwege omstandigheden in de privésfeer bijvoorbeeld geschorst zijn. Het kan natuurlijk ook niet zo zijn dat het zijn van rechter een vrijbrief inhoudt om strafrechtelijke feiten te begaan. De praktijk lijkt dat echter wel uit te wijzen. Vriendjespolitiek en elkaar willens en weten de handen boven het hoofd houden ten koste de materiële en immateriële welvaart van anderen. Het is buitengewoon spijtig dat er geen actief toezichthouder op de rechterlijke macht is.

Uit de gang van zaken volgt dat de rechterlijke macht blijkbaar niet in staat is de problemen die zij heeft op een correcte wijze af te handelen en een onafhankelijk toezichthouder op de rechterlijke macht meer dan noodzakelijk is.

 

Verder zijn er verschillende wrakingsverzoeken gedaan na de aanstelling van Van den Emster door de rechtbank Noord-Holland, omdat er allerlei verschillende redenen waren, en zijn, om de betreffende leden te wraken. Onder meer gezien het feit dat één rechter een collega van Van den Emster is, maar nog meer aangezien er  dermate vreemde redenaties – beter gezegd drogredenen – worden gemaakt waardoor er zeer, zeer getwijfeld dient te worden aan de mate van competentie. Dit is dus tevens een reden voor wraking.

 

Het wordt nog meer bizar, want de wrakingskamer onder voorzitterschap van rechter Saarloos wijst twee wrakingsverzoeken af. Bij de 2^e wraking ging het nog drie stappen verder. De avond op de dag van de zitting en de avond voor de uitspraak ontdekte Loterijverlies dat Saarloos onder Van den Emster heeft gewerkt rond de millenniumwisseling. Diezelfde avond is de wrakingskamer onder voorzitterschap van Saarloos nog gewraakt. De ochtend daarop rond 9 uur kregen wij Saarloos aan de telefoon en deelden hem mede dat hij, omdat hij gewraakt is, geen uitspraak zou kunnen doen. Saarloos deelde mee dat de wraking hem niks doet en evengoed uitspraak zou doen. En zo geschiedde. U raadt het al: de wraking werd afgewezen. Saillant detail is trouwens dat de leden van de wrakingskamer en de rechters die gewraakt worden c.q. die daarover moeten oordelen (wrakings)zaken mét en tegen elkaar doen. Het is natuurlijk één grote farce om te denken dat degene die wraakt zodoende een eerlijke kans krijgt en bij een juiste voorstelling van zaken bij degene die wraakt kan degene dat net zo goed achterwege laten. Winnen doe je het namelijk zelden, wat ook blijkt uit de openbaar gepubliceerde cijfers daarover. Eigenlijk worden rechtszoekenden misleid door het gehele ‘instituut’ van de wrakingskamer omdat zij voorgaande niet goed op het netvlies hebben.

 

Sinds de winst van Loterijverlies in 2013 bij het gerechtshof Den Haag is de rechtbank Noord-Holland – meer specifiek locatie Alkmaar – overigens niks vreemd. Zo vond de rechtbank het door de beugel kunnen dat een wederpartij Loterijverlies afdreigde en werd er een claim van potentieel vele miljoenen van een ex-medewerker die ontslagen werd, toegewezen middels de doelredenatie dat het naar redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar zou zijn wanneer die werknemer op enig moment geen bonus zou krijgen. U raadt het al: in hoger beroep is dit weer van tafel gegaan, maar Loterijverlies wordt wel door een dergelijke gang van zaken met forse kosten geconfronteerd door dit soort uitspraken. Telkenmale jagen personen met kwade bedoelingen alsmede de rechterlijke macht Loterijverlies op evident hoge kosten. Als deze (belachelijke) zaken er niet zouden zijn geweest en de rechterlijke macht had gedaan wat zij had behoren te doen, dan had er al lang een inhoudelijk vonnis in de bodemzaak gelegen.

 

Ook in de zaken van Loterijverlies bij de rechtbank Den Haag wordt ondertussen enkel het belang van de Staatsloterij gediend. Zo doet een rechter, die op een zaak met hetzelfde materiële feitencomplex zat namens dezelfde deelnemers, ook een andere zaak. En het gaat maar door: de zaak wordt direct afgewezen. Ofwel laatstelijk de uitspraak van 13 december waarvan u bijgaand de appeldagvaarding aantreft die op 18 december betekend is. De rechtbank stelt dat er geen financieel belang mag zijn bij Loterijverlies.nl B.V. Dit is werkelijk de doelredenatie ten top met als enig doel de Staatsloterij in de kaart te spelen. Voor de deelnemers wordt sinds 2008 op basis van no cure, no pay gewerkt en in de gevoerde 305a actie – die feitelijk door Loterijverlies.nl B.V. is gevoerd – is dat nimmer een probleem gebleken. Ook hebben rechtbanken, gerechtshoven alsook de Hoge Raad nooit een probleem gehad met een partij die werkt op basis van no cure, no pay. En nu ineens mag dit eigen financiële belang vanuit no cure, no pay opereren niet meer? Door no cure, no pay te werken zijn wij juist zo getriggerd om te winnen, nog afgezien van het feit dat het voor ons sowieso geen optie is om te verliezen. Dat is werkelijk een rechterlijke macht die zeer nadrukkelijk de belangen van de Staat (haar broodheer en UBO van de Staatsloterij) en de Staatsloterij dient. Dat er hoger beroep tegen dergelijke uitspraken – beter gezegd drogredenen – kan worden ingesteld doet er niet aan af dat er aanzienlijke (juridische) proceskosten door de gootsteen zijn gespoeld. Geen deelnemer is gebaat bij de huidige gang van zaken en elk bewijs dat dit wel het geval zou zijn ontbreekt simpelweg, tenzij insinuaties die door tegenpartijen worden gegeven als bewijs kunnen dienen. Saillant detail is overigens dat een aanwezige tijdens de zitting op 5 september direct daarna naar Loterijverlies toe opmerkte dat de rechtbank erg partijdig overkwam.  Dat viel Loterijverlies ook al op, maar deze subjectieve waarneming was voor Loterijverlies van onvoldoende inhoud om tot wraking over te gaan.

Voor mij alsmede de deelnemers is het volstrekt onacceptabel dat er op deze buitenproportionele wijze met de in rechte te respecteren belangen wordt omgesprongen. Het heeft ondertussen alles weg van een politiek proces in plaats van een proces waarbij het gaat om de procesmatige waarheid. Rechters acteren aldus in het belang van de macht en hebben geen oog voor de waarheid. In het boek ‘Topadvocatuur. In de keuken van de civiele rechtspraktijk’  is nog terecht omtrent de Chipshol zaak opgemerkt dat rechters bij grote claims nerveus worden en dan uitvoerig met advocaten gaan bellen over de zaak.[4] Welke contacten zijn er buiten Loterijverlies om over de verschillende zaken geweest met andere betrokken rechters en advocaten?

Het gevolg hiervan is dat het vertrouwen in de instanties waaraan dit schrijven is gericht tot beneden pijl is gedaald. Thans stellen wij ons de vraag of het überhaupt zin heeft om zaken bij de rechtbank aan te brengen en wij ons heil wellicht beter kunnen zoeken bij rechters in het buitenland om zodoende zoveel mogelijk uit te sluiten dat er sprake kan zijn van subjectieve omstandigheden die leidend kunnen zijn bij de rechtspraak.

 

Wij verzoeken u naar aanleiding van dit schrijven:

• Te berichten wat er wordt ondernomen om verdere wantoestanden te voorkomen.
• Hoe wij er weer op kunnen vertrouwen dat er sprake is van een eerlijke kans, gestoeld op objectief gestoelde rechtspraak.

Ten overvloede berichten wij u dat omtrent het in dit schrijven aan de orde gestelde, Kamervragen zullen worden ingediend aangezien wij daar meer dan voldoende handtekeningen voor hebben. De doofpot moet worden opengebroken.

 

In de bijlage treft u een matrix aan van de betreffende zaken waar in dit schrijven over wordt gesproken alsmede worden daarin de geconstateerde wantoestanden aangegeven.

 

Hoogachtend,

 

Mr. Ferdy Roet B. Ec.

Loterijverlies.nl B.V.

 

Dit schrijven betreft de volgende leden der rechterlijke macht:

• mr. A. P. Schoonbrood-Wessels
• mr. S.M. Jongkind-Jonker
• mr. A.C. Haverkate
• mr. P.E. van der Veen 
• mr. L.J. Saarloos
• mr. P.H. Littooy
• mr. D.D.M. Hazeu
• mr. C.M. van Wechem
• mr. M.S. Lamboo
• mr. A.F. van Hoorn
• mr. J.L. Roubos
• mr. M.A.J. Berkers
• mr. M.E. Groeneveld – Stubbe
• M.A. Goslings
• A.M.A. Verscheure
• H.M.M. Steenberghe
• Mr. N. van den Wijngaart
• M. J. G. B. Heutink
• P. C. Kortenhorst
• M. Gonggrijp - van Mourik
• F. W. H. van den Emster
• J. Silvis

De volgende advocaten (die zich in maart zullen moeten verantwoorden voor de tuchtrechter):

• Roger Kroes
• Hendrik Jan Bos

De volgende stroman van Liesker werkt bij diezelfde tuchtrechter:

• Harry Oomen